PL-CB RADIO ZARZAD GLOWNY

KRAJOWY SZTAB RATOWNICTWA

SPOŁECZNEJ SIECI RATUNKOWEJ

Polskie Radio Obywatelskie Łódź ul. Piotrkowska 238.

Korespondencja: 90-954 Łódź-4 skrytka 32 Tel. 042 6370474

URL: www.ratownictwo.org <-- INTERNET --> E-mail: sztab@ratownictwo.org

Łódź, dnia 4 sierpnia 1999 r

Pan
Aleksander Kwaśniewski

Prezydent
Rzeczypospolitej Polskiej

Szanowny Panie Prezydencie.

W Polsce wzrasta przestępczość.

Policja twierdzi, że zmniejsza się przestępczość w Polsce. Tymczasem przestępstw jest coraz więcej. Policja jedynie "znalazła sposób na ich zmniejszenie" i po prostu w wielu przypadkach "drobniejszych przestępstw" odmawia przyjmowania zgłoszeń i podejmowania czynności.

Wiele przestępstw, które w rzeczywistości zaistniały i spowodowały straty, cierpienia oraz poczucie zagrożenia u wielu ludzi nie zostają więc uwidocznione w statystykach policyjnych.

Badania opinii publicznej wykazują, że 3/4 Polaków nie czuje się w Polsce bezpiecznie.

Oficjalne prognozy przewidują dalszy, systematyczny wzrost przestępczości.

Np.

-W Warszawie w dniu święta Policji odmówiono podjęcia działań przy włamaniu do samochodu mimo, że włamanie zgłosiła TVP.

-W Warszawie Policja odmówiła przyjazdu na wezwanie napadniętej i okradzionej kobiety. Napastnik był uzbrojony.

Polskie ulice są niebezpieczne.

Trudno jest przejść ulicami polskich miast, aby nie spotkać się z grupą chuliganów, którzy głośno przeklinają, zaczepiają przechodniów, często napadają, okradają, a nawet mordują. Równie trudno jest spotkać na ulicach patrole policyjne, a te które są najczęściej nie reagują na przypadki chuligaństwa.

Np.

-W Warszawie w dniu święta Policji na starym mieście wieczorem nie sposób było spotkać choćby jednego umundurowanego policjanta tymczasem co krok słyszało się głośne przeklinanie.

-W Łodzi na ul. Przybyszewskiego przy wypadku drogowym prowadzili działania policjanci. Dosłownie tuż obok nich grupa chuliganów głośno przeklinała. Żaden z policjantów na to nie zareagował.

Na polskich drogach giną tysiące ludzi.

Na polskich drogach aż roi się od szaleńczych kierowców, którzy łamią niemal wszelkie zasady poruszania się pojazdów mechanicznych. Taki stan rzeczy pociąga za sobą co rok tysiące ofiar.

Szaleńczy kierowcy do czasu gdy nie spowodują śmierci lub kalectwa człowieka są praktycznie bezkarni - Policja praktycznie ogranicza się jedynie do wyrywkowej kontroli radarowej i to głównie na otwartych przestrzeniach, a nie np. w pobliżu szkół, przedszkoli czy innych miejsc gdzie występuje znaczne nasilenie ruchu pieszego.

Np.

-W Warszawie w słoneczne południe obserwowaliśmy samochód m-ki "BMW", który jadąc brawurowo dosłownie na każdym przejechanym kilometrze kilkakrotnie łamał przepisy. Przejeżdżał przez ciągłą linię, niebezpiecznie wyprzedzał, omal nie potrącił kobiety. Na jednym ze skrzyżowań zatrzymał się na przejściu dla pieszych - ruchem kierował policjant, który nie zareagował.

W całym kraju szerzą się włamania i kradzieże.

Dobytek ludzi jest pozostawiony na pastwę losu. Samochody są bezkarnie okradane. Z mieszkań złodzieje wynoszą cały dobytek często nawet wraz z meblami. Policja praktycznie ogranicza się do spisania protokołu po zdarzeniu. Brak jest natomiast ze strony Policji jakiejkolwiek formy przeciwdziałania tej sytuacji. Bardzo chętnie natomiast Policja poleca korzystanie z wysoko płatnych usług firm ochroniarskich, których właściciele to najczęściej byli funkcjonariusze Policji.

Np.

-W Mielcu nie podjęto działań po zgłoszeniu o trwającym włamaniu do samochodu. Ci sami złodzieje zdążyli w ciągu następnych kilku godzin okraść i uszkodzić kilka innych pojazdów.

Coraz częściej słyszymy o łamaniu prawa przez Policję.

Jak donosi polska prasa coraz częściej nieuczciwi policjanci umożliwiają sprawcom przestępstw wywieranie wpływu na ofiary, aby te nie zgłaszały wniosków o ściganie. Jednocześnie mnożą się przypadki popełniania przestępstw przez samych policjantów.

Taki stan rzeczy powoduje spadek zaufania do tej służby i psuje opinię pozostałym sumiennym pracownikom Policji.

Jak wykazują statystyki co trzeci obywatel nie ufa policji.

Np.

-W Warszawie podczas manifestacji postrzelono dziennikarza gumową kulą w głowę, wskutek czego człowiek ten stracił oko. Strzał został oddany z bliskiej odległości. W tej sytuacji, niezależnie od tego czy użycie broni było słuszne czy nie, oczywistym jest to, że strzelający policjant popełnił przestępstwo mierząc w głowy ludzi zamiast w dolne części ciała.

-W Łodzi pijany policjant spowodował wypadek drogowy, zginęła kobieta, a pięcioletnie dziecko zostało ranne.

Poszanowanie praw człowieka pozostawia wiele do życzenia.

Administracja państwowa często lekceważy podstawowe prawa obywatelskie. Wiele decyzji wydawanych przez nią jest rażąco niesprawiedliwych i niesłusznych. Często występują przypadki gdy administracja całymi latami nie załatwia złożonych przez obywateli wniosków.

Np.

-W Łodzi administracja państwowa odmówiła dopuszczenia do udziału w postępowaniu stowarzyszenia, które opowiedziało się za niesprawiedliwie potraktowanym człowiekiem. Mimo upływu kilku miesięcy nie wydano decyzji w sprawie złożonego odwołania.
W innej sprawie upłynęło już kilka lat, a decyzja też nie została w ogóle wydana.

Brak jest systemu przeciwdziałania katastrofom i klęskom żywiołowym.

W Polsce nie ma sprawnego, ujednoliconego systemu obrony cywilnej. Praktycznie społeczeństwo zdane jest na łut szczęścia w przypadku katastrofy lub klęski żywiołowej. Brak jest systemu alarmowania ludności, przepływu informacji, systemu łączności współdziałania służb biorących udział w akcji ratunkowej.

Np.

-Brak jest stale działającej, szybkiej łączności pomiędzy stacjami telewizyjnymi i radiowymi, a służbami odpowiedzialnymi za bezpieczeństwo. Tym samym brak jest praktycznej możliwości natychmiastowego podania komunikatów ostrzegawczych np. w przypadku katastrofy chemicznej. Od takiego komunikatu może zależeć życie tysięcy ludzi.

Polskie akweny pochłaniają niepotrzebne ofiary.

Mimo, że administracja państwowa jest odpowiedzialna za bezpieczeństwo na podległym sobie terenie to większość akwenów jest pozostawionych bez żadnego nadzoru służb ratowniczych. Taki stan rzeczy pociąga za sobą każdego lata wiele ofiar śmiertelnych.

Np.

-Na jednym z akwenów w miejscowości Kotliny utonął mężczyzna. Akwen ten jest jedynym zbiornikiem wodnym w okolicy. Miejscowe władze nie zapewniły nadzoru ratownika mimo, że powszechnie wiadomym jest, że okoliczni mieszkańcy, w tym dzieci gromadnie się tam kąpią w upalne dni. Mężczyzna ten nie był pierwszą osobą, która tam utonęła.

Ofiary nagłych zachorowań mają trudności z otrzymaniem pomocy.

Brak jest w Polsce ustawy o ratownictwie medycznym jasno określającej zakres obowiązków służby zdrowia w tym zakresie. Stacje Pogotowia Ratunkowego często odmawiają wysłania karetki pogotowia do nagłych zachorowań. Często straszy się wzywających koniecznością zapłacenia przez nich za przyjazd ambulansu. W efekcie niepotrzebnie cierpią, a nawet umierają ludzie.

Np.

Dyspozytorka Pogotowia ratunkowego z Ustki odmówiła wysłania karetki do chorego, który doznał zawału serca. Mężczyzna ten zmarł.

Stowarzyszenie nasze postanowiło przeciwstawić się takiej sytuacji.

W tym celu Zjazd Krajowy stowarzyszenia dokonał odpowiednich zmian w naszym statucie. Aktualnie posiadamy 310 jednostek na terenie całego kraju. Jesteśmy przekonani, że opracowany przez nas program działań skutecznie wpłynie na poprawę szeroko pojętego poczucia bezpieczeństwa w Polsce. Do włączenia się w jego realizację pragniemy zachęcić całe polskie społeczeństwo.

Postanowiliśmy:

1. Prowadzić stały i zorganizowany monitoring sytuacji na terenie całego kraju oraz systematycznie zgłaszać do odpowiednich służb i instytucji wnioski i postulaty na temat co i gdzie naszym zdaniem należy przedsięwziąć aby poprawić stan bezpieczeństwa.

2. Systematycznie organizować konferencje prasowe, na których będziemy informowali masmedia o naszych spostrzeżeniach, działaniach oraz o tym w jaki sposób służby i instytucje zareagowały na nasze wnioski, postulaty i propozycje.

3. Prowadzić społeczną kontrolę wykonywania swoich zadań przez Policję i inne służby i instytucje odpowiedzialne za sprawy szeroko pojętego bezpieczeństwa publicznego.

4. Zorganizować i prowadzić bezpłatną pomoc prawną dla ludzi, których prawa zostały naruszone.

5. Prowadzić na terenie całego kraju bezpłatną, profesjonalną sieć alarmową na wypadek włamań i kradzieży.

6. Prowadzić bezpłatne działania Społecznej Krajowej Sieci Ratunkowej umożliwiającej szybkie, sprawne i niezawodne wezwanie pomocy w sytuacjach zagrożenia.

Liczymy na to, że zarówno Pan Prezydent jak i podległe mu służby podejmą czynną współpracę z naszym stowarzyszeniem w zakresie realizacji powyższego programu.

Z wyrazami szacunku,

P R E Z E S
Społecznej Sieci Ratunkowej

/-/ Jerzy Płókarz